WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Każdy dziś zatrzyma się choć na chwilkę , by wspomnieć osoby które odeszły na zawsze , cóż taki dzień. Ja dziś myślę o moich babciach . O tej która z cierpliwością i miłością uczyła mnie robótek szydełkowych , oraz o tej od której otrzymywałam gotowe sweterki , ciepłe wełniane skarpety , szaliczki , czapeczki itp. Pamiętam gdy miałam lat ok 4-5 , będąc na wakacjach uczyłam się szydełkować ( bardzo lubiłam te nauki ) złamałam babcine szydełko , ze strachu chciałam od razu wracać do domu , a wtedy mój niezawodny dziaduś spakował moje rzeczy i tylko babka wypytywała dlaczego , a ja wszystko ładnie schowałam i już po chwili byliśmy w autobusie ( nie wiem skąd się wziął strach moja babcia nigdy nie podniosła na mnie głosu ) . Gdy tylko wydała się '' wielka afera '' ( tak mi się wtedy wydawało ) , pożałowałam że zataiłam prawdę , bo przy następnym rodzinnym spotkaniu babunia stwierdził łagodnie -nie szkoda było tobie wakacji no przecież szydełek jest dużo , a twoje było tylko plastikowe i miało prawo się złamać , a ja żałuję do dzisiaj że wtedy zamilkłam . To taka jedna z wielu historii . Dzisiaj mój mąż ze starszą córką odwiedzają groby naszych bliskich , ja trochę podziębiona zostałam w domu z dwoma synami ( 17 lat i 17 m-c ) i tak sobie powoli wchodzę w czas świąteczny robiąc bombeczki na szydełku , wspominając obie babcie które też robiły cudne rzeczy ŚWIEĆ IM PANIE , a ja szydełkując dziękuje jednej za to że pokazała mi świat splotów , a drugiej za to że pokazała mi jak cudowne były to wyroby . Dziś brakuje mi ciepłych skarpet , na dworze bardzo mocno wieje wiatr , nawet niebo dzisiaj płacze , a ja z szydełkiem i uśmiechem  wspominam te moje nauki . Niech każdy z nas zatrzyma się na moment i wspomni ten swój miły czas który warto pielęgnować  tych chwil nikt nam nie odbierze , a przez nasze opowieści możemy je ożywić , a ożywiając je poczuć , że nasi bliscy którzy odeszli na wieczny spoczynek ,są wśród nas i o nas dbają .